Menurut peraturan bangunan kebangsaan, ketinggian paip air panas dan sejuk dari lantai siap hendaklah sekurang-kurangnya 100 cm. Jumlah ini adalah untuk mengelakkan paip air sejuk dan panas dibuka semula, serta mengelakkan pencemaran dan penembusan air ke permukaan lantai. Juga, jumlah ini telah ditentukan untuk mewujudkan jarak yang mencukupi antara lantai bangunan dan paip air untuk menjalankan operasi penyelenggaraan, terutamanya sekiranya berlaku sebarang kegagalan atau keperluan untuk menggantikan dan memasang paip baharu.
Sekiranya terdapat keperluan untuk menggunakan pam air atau tekanan air tinggi di dalam bangunan, ketinggian paip saintifik boleh ditentukan lebih daripada 100 cm. Dalam kes ini, untuk meningkatkan tekanan air di sepanjang laluan paip, ketinggian paip saintifik harus ditingkatkan dengan meningkatkan cerun dan mengangkatnya.
Perlu diingatkan bahawa dalam beberapa kes khas, seperti bangunan dengan sistem pemanasan bawah lantai, ketinggian paip air panas saintifik boleh melebihi 100 cm. Ini disebabkan oleh keperluan pemanasan optimum dalam sistem pemanasan lantai dan penghantaran kepada pengguna. Walau apa pun, untuk memilih ketinggian paip saintifik, seseorang harus memberi perhatian kepada peraturan bangunan kebangsaan dan piawaian yang berkaitan dan menggunakan pakar yang berpengalaman dalam bidang mereka bentuk dan melaksanakan sistem paip air di dalam bangunan.