Plastik bağlantı parçaları olarak da bilinen polimer bağlantı parçaları, satın alınabilirliği, kurulum kolaylığı ve korozyon direnci nedeniyle sıhhi tesisat endüstrisinde giderek daha popüler hale geldi. Bununla birlikte, aşağıdakiler de dahil olmak üzere bazı dezavantajları da vardır:
Daha düşük sıcaklık ve basınç derecesi: Polimer fitingler, metal fitinglere kıyasla daha düşük sıcaklık ve basınç derecelerine sahip olabilir. Bu, yüksek sıcaklık ve basıncın gerekli olduğu belirli uygulamalarda kullanımlarını sınırlar. Örneğin, yüksek sıcaklıktaki sıcak su uygulamalarında, plastik armatürler eriyebileceği veya deforme olabileceği için sızıntılara veya armatürün arızalanmasına neden olabileceğinden uygun olmayabilir.
Zayıf kimyasal direnç: Bazı kimyasallar polimer bağlantı parçalarının bozulmasına neden olarak bağlantı parçasında sızıntılara veya arızalara yol açabilir. Bu, kimyasal işleme tesisleri veya laboratuvarlar gibi aşındırıcı kimyasallarla uğraşan endüstrilerde önemli bir dezavantaj olabilir. Maruz kalacağı belirli kimyasal ortam için doğru plastik malzemeyi seçmek önemlidir.
Sınırlı yangın direnci: Polimer bağlantı parçaları, bazı uygulamalarda güvenlik sorunu olabilen metal bağlantı parçaları kadar yangına dayanıklı değildir. Bir yangın durumunda, plastik bağlantı parçaları eriyebilir ve alevlerin yayılmasına katkıda bulunarak potansiyel olarak bir binaya veya altyapıya ciddi hasar verebilir.
UV bozulmasına karşı duyarlılık: Polimer bağlantı parçaları, güneşten gelen UV radyasyona maruz kaldıklarında zamanla kırılgan hale gelebilir ve çatlayabilir, bu da kullanım ömürlerini sınırlar. Bu, özellikle plastik bağlantı parçalarının uzun süre güneş ışığına maruz kalabileceği dış mekan uygulamalarında sorunludur.
Dayanıklılık sorunları: Polimer bağlantı parçaları, metal bağlantı parçaları kadar dayanıklı değildir, bu da daha sık değiştirme veya onarım gerektirerek uzun vadede daha yüksek maliyetlere yol açabilir. Boruların sık sık hareket ettirildiği veya ayarlandığı uygulamalarda olduğu gibi, plastik bağlantı parçaları gerilim altında çatlamaya veya kırılmaya yatkın olabilir.
Su kalitesiyle ilgili endişeler: Bazı araştırmalar, plastik armatürlerin içme suyunun güvenliği için endişe kaynağı olabilecek kimyasalları su kaynağına salabileceğini öne sürdü. Plastik bağlantı parçaları genellikle sıhhi tesisat sistemlerinde kullanım için güvenli olsa da, bunların içme suyuyla kullanım için onaylanmış malzemelerden yapıldığından ve ilgili güvenlik standartlarını karşıladığından emin olmak önemlidir.
Genleşme ve büzülme: Plastik bağlantı parçaları, bağlı oldukları borulara baskı uygulayabilecek şekilde sıcaklık değişiklikleriyle genişleyebilir ve büzülebilir. Bu, potansiyel olarak zamanla sızıntılara veya başka sorunlara neden olabilir.
Uyumluluk sorunları: Polimer bağlantı parçaları, bazı uygulamalarda kullanımlarını sınırlayabilen belirli boru veya bağlantı parçaları türleri ile uyumlu olmayabilir. Sızıntıları veya diğer sorunları önlemek için plastik bağlantı parçalarının kullanılacakları belirli malzemelerle uyumlu olmasını sağlamak önemlidir.
Estetik kaygılar: Plastik bağlantı parçaları, görsel olarak metal bağlantı parçaları kadar çekici olmayabilir; bu, lüks evler veya ticari mülkler gibi görünümün önemli olduğu uygulamalarda endişe kaynağı olabilir.
Polimer fitinglerin avantajları ve dezavantajları vardır. Uygun fiyatlı ve kurulumu kolay olmalarına rağmen, tüm uygulamalar için uygun olmayabilirler ve kullanılmadan önce dikkate alınması gereken dayanıklılık, güvenlik ve uyumluluk sorunları olabilir. Bir sıhhi tesisat sisteminin özel ihtiyaçlarını dikkatli bir şekilde değerlendirmek ve uzun vadeli performans ve güvenlik sağlamak için uygun malzemeleri seçmek önemlidir.
Boyut ve şekil sınırlamaları: Polimer bağlantı parçaları, belirli uygulamalarda kullanımlarını sınırlayabilen boyut ve şekil açısından metal bağlantı parçaları kadar çok yönlü değildir. Metal bağlantı parçaları, belirli boyutlara ve konfigürasyonlara uyacak şekilde özel olarak üretilebilirken, plastik bağlantı parçaları standart boyutlar ve şekillerle sınırlıdır.
Çevresel kaygılar: Plastik bağlantı parçaları, uygun şekilde atılmazsa önemli bir çevresel etkiye sahip olabilir. Biyolojik olarak parçalanamazlar ve düzenli depolama alanlarında parçalanmaları yüzlerce yıl alabilir. Ek olarak, plastik atıklar su yollarını kirletebilir ve vahşi yaşama zarar verebilir.
Azaltılmış mekanik dayanım: Polimer bağlantı parçaları, metal bağlantı parçalarına kıyasla daha düşük mekanik dayanıklılığa sahiptir ve bu, mekanik strese veya basınca dayanma yeteneklerini etkileyebilir. Bu, armatürün arızalanmasına ve değiştirme ihtiyacına neden olabilir.
Sınırlı renk seçenekleri: Polimer bağlantı parçaları tipik olarak yalnızca sınırlı bir renk yelpazesinde mevcuttur ve bu, estetiğin önemli olduğu uygulamalarda endişe kaynağı olabilir.
Ek destek ihtiyacı: Polimer bağlantı parçaları, yüksek basınçlı sistemler veya ağır borularla kullanıldığında olduğu gibi belirli uygulamalarda ek destek gerektirebilir. Bu, kurulumun maliyetine ve karmaşıklığına katkıda bulunabilir.
Aşınma ve yırtılma hassasiyeti: Polimer bağlantı parçaları zamanla aşınmaya ve yıpranmaya karşı hassas olabilir ve bu da bağlantı parçasında sızıntılara veya arızaya neden olabilir. Bu, armatürün sık sık titreşime veya harekete maruz kaldığı uygulamalarda özellikle sorunludur.
Özetle, polimer bağlantı parçalarının bazı faydaları olmakla birlikte, kullanılmadan önce dikkate alınması gereken bazı dezavantajları da vardır. Bunlar arasında sıcaklık ve basınç derecelendirmesindeki sınırlamalar, zayıf kimyasal direnç, sınırlı yangın direnci, UV bozunmasına duyarlılık, dayanıklılık sorunları, su kalitesi, genleşme ve büzülme ile ilgili endişeler, uyumluluk sorunları, boyut ve şekil sınırlamaları, çevresel kaygılar, azalan mekanik güç, sınırlı renk seçenekleri ve ek destek ihtiyacı. Sıhhi tesisat sistemlerinin uzun vadeli performansını ve güvenliğini sağlamak için bu faktörlerin dikkatli bir şekilde değerlendirilmesi şarttır.
