سیستم های فونداسیون در ساختمان ها به صورت متنوعی طراحی و اجرا می شوند و هرکدام براساس شرایط خاصی از جمله ویژگی های خاک، نوع سازه و بارهای سازه، مورد استفاده قرار می گیرند. در زیر به برخی از مهمترین نوع های سیستم فونداسیون اشاره می کنیم:
فونداسیون ساده: این نوع فونداسیون برای ساختمان هایی با وزن کم و تحمل بار کمتر به کار می رود و از طرح های ساده تری برخوردار است. در این نوع فونداسیون، بخشی از سازه که به عنوان پایه استفاده می شود، به صورت مستقیم روی خاک قرار می گیرد.
فونداسیون متراکم: این نوع فونداسیون برای سازه هایی با وزن بالا و تحمل بار بیشتر، به کار می رود. در این نوع فونداسیون، تعداد بیشتری پایه به صورت منظم در کل سطح سازه قرار می گیرند.
فونداسیون عمیق: در این نوع فونداسیون، پایه هایی که به صورت مستقیم روی خاک قرار می گیرند، به عمق بیشتری از سطح خاک فرو می روند تا بارهای سازه را به طور مستقیم به خاک منتقل کنند. این نوع فونداسیون برای سازه های با وزن بالا و همچنین برای زمین های با ویژگی های خاصی مانند پایین بودن مقاومت خاکی، به کار می رود.
فونداسیون تیرآهنی: در این نوع فونداسیون، تیرهای فلزی به عنوان پایه استفاده می شوند. این نوع فونداسیون برای سازه هایی که به دلیل به ساختمان با محیط زیست بیشترین اهمیت را می دهند و همچنین برای محل های با ویژگی های خاصی مانند خاک های نرم و نیمه نرم به کار می رود.
فونداسیون پی: در این نوع فونداسیون، پایه هایی با قطر بزرگتر و طول بلندتر به صورت عمیق در خاک فرو می روند. این نوع فونداسیون برای سازه هایی با وزن بالا و همچنین برای خاک هایی که دارای مقاومت کم هستند و نیاز به توزیع بار در عمق بیشتری دارند، به کار می رود.
فونداسیون لاستیکی: در این نوع فونداسیون، از پد لاستیکی به عنوان پایه استفاده می شود. این نوع فونداسیون برای کاهش نویز و لرزش های ساختمان و همچنین افزایش ایمنی ساختمان در برابر زلزله به کار می رود.
در کل، هر نوع فونداسیون برای شرایط و ویژگی های خاص خود، طراحی و اجرا می شود و باید براساس ویژگی های خاک، نوع سازه، بارهای سازه و محیط زیست، مناسب ترین نوع فونداسیون انتخاب شود.
